Geçtiğimiz hafta başladığımız seriye devam ediyoruz ve bu bayram içimizdeki ses ile ilişkimizi geliştirme hediyesini kendimize veriyoruz;)
Bu hafta; içimizdeki Mr. / Mrs. Kritik Sesin öfkeli konuşmalarını inceleyelim mi beraber?

Büyürken neler duymak isterdin?
Şimdi senden bir şey hayal etmeni istiyorum:
Karşında küçük bir çocuk var, 6-7 yaşlarında.
Yanındaki büyüklerin beklediği, onların dediği gibi davrandığında "Aferin" ya da "Ay benim akıllı çocuğum" takdirlerini alırken; bir konuda beklentileri karşılayamadığında ya da beklentilere uygun davranmadığında "Sen de hiç bir şey beceremiyorsun", "Bunu da yapamadın", "Yine mi olmadı?", "Bir türlü öğrenemedin!"... gibi cümleler duyuyor.
Sen de bu duruma izleyicisin.
Ne yapardın?
O çocuğun hevesini, özgüvenini, kendi ile ilgili düşüncelerini korumak ve geleceğini şekillendirirken doğru bilgilerle kodlamak için nasıl konuşurdun ona?
..........
Peki ya kendine nasıl konuşuyorsun?
En son ne zaman kendine kızdın?
Geçtiğimiz hafta?
Dün?
Bu sabah?
Az önce?
Kendini sevmek, sadece köpüklü banyolar yapmak değildir:)
Kendini sevmek; kendine en çok kızdığın zamanlarda da kendine karşı yumuşak olabilmek, kendine motive edici konuşabilmek ve kendini affedebilmektir.

İşin komik yanı ne biliyor musun?
Kendine çok kızgın ve öfkeli konuşmayı alışkanlık haline getirmiş kişilerle konuştuğumda çoğunlukla altında yatan sebep "İleride daha iyi bir performans göstereyim diye sert konuşuyorum" iken; bu konuşma tarzı özgüveni kırıp daha çok korku ve endişe yüklediği için kişilerin öncesinden de negatif sonuçlar almasına neden oluyor.

Bunun bir alışanlık olduğunu fark et
Evet bu bir alışkanlık! Bu küçükken gözlemlediğin ya da maruz kaldığın bir alışkanlık. Belki annen/babandan böyle duydun ya da onların kendileriyle ilişkileri böyle sertti ve sen de bunu "doğru" sanarak aldın.

O zaman şimdi seçim zamanı
Eski alışkanlığa devam etmek mi istiyorsun yoksa yeni bir alışkanlık mı oluşturacaksın?
Kendiyle barışık, özgüvenli ve mutlu görünen kişiler sence mükemmel oldukları için mi öyleler yoksa hata yaptıklarında, birşeyler istedikleri gibi gitmediğinde kendilerini tekrar motive edip, ayağa kalkıp tekrar devam ettikleri için mi?
O zaman sen de öyle olmaya var mısın?

Kendine karşı daha anlayışlı olmak istiyor musun?
O zaman şu anda yapacağın ilk şey bir kağıt almak ve üzerine BEN "KALP" BEN yazmak ("Ben Kendimi Seviyorum" diye de yazabilirsin:) ).
Ve bu kağıdı gün boyunca çok sık görebileceğin bir yere koy. Bunu yaptıktan sonra resmini çekip sosyal medyada paylaş ve lütfen beni de etiketlemeyi unutma;)

İki; kendine en sevdiğin kişiye nasıl davranacaksan öyle davran.
Sadece 1 hafta.
Birşeyi zamanında bitiremediğinde ne söylersin o sevdiğin kişiye?
Ya da "Yapamıyorum" dediğinde, zorlandığında???

Hayatımızda yaptığımız yapacağımız en önemli diyalog kendimizle olan ve maalesef en acımasız davranıp, en kırıp döktüğümüz de o.
1 hafta farklı birşey yapmaya var mısın?
Bak bakalım, nasıl bir hafta olacak? :)
Kimler bu hafta kendisine karşı böyle konuşmayı seçiyor?
Lütfen sonrasında bizlerle paylaşmayı da unutma!

Geçen hafta yayınlanan Bölüm 1: "İçsel Kritik; "Yapamazsın / Başaramazsın" dediğinde ne yapmalısın" okumak için bu linke tıkla.

Motivasyonla haftaya başlamasını istediğin arkadaşlarınla bu bülteni aşağıdaki butonlar aracılığı ile paylaşıp onların da hayatlarının değişmesine aracı olabilirsin.

Sevgilerimle,
Sevil
İstediğin Hayatı Yarat